Kidung Agung 5

5:1 Roh ma ahu hu pohonku, ale botou, tunanganku! Hubuat do mirhu ampa minakku na misbou, hupangan asar ni lobahku ampa manisanni, anjaha huinum do anggurhu ampa susu: Mangan minum ma, ale huan-huanku, marsombuh-sombuh ma ibagas holong! (bd. 6:2; Pod. 9:5; Pangk. 3:20.) 5:1 — Aku datang ke kebunku, dinda, pengantinku, kukumpulkan mur dan rempah-rempahku, kumakan sambangku dan maduku, kuminum anggurku dan susuku. Makanlah, teman-teman, minumlah, minumlah sampai mabuk cinta!
5:2 Modom do ahu, tapi puho do uhurhu. Tanggar ma, hartuk-hartuk do haholonganku: Buka bangku botou, hinasiholan, ham asasku ampa na majenges! Marnamur-namur do ulungku, marbah jambulanku ibahen udan borngin. (bd. 6:9; Mat. 25:5.) 5:2 Aku tidur, tetapi hatiku bangun. Dengarlah, kekasihku mengetuk. “Bukalah pintu, dinda, manisku, merpatiku, idam-idamanku, karena kepalaku penuh embun, dan rambutku penuh tetesan embun malam!”
5:3 Domma hutanggali bajungku, sonaha ma pakeianku use ijai? Domma huburihi naheihu, hubutaki ma use ai? (Pangk. 16:15.) 5:3 “Bajuku telah kutanggalkan, apakah aku akan mengenakannya lagi? Kakiku telah kubasuh, apakah aku akan mengotorkannya pula?”
5:4 Idurdurhon haholongan ni uhurhu do tanganni hun jaring-jaring, gabe muyun ma uhurhu ibagas. 5:4 Kekasihku memasukkan tangannya melalui lobang pintu, berdebar-debarlah hatiku.
5:5 Jongjong ma ahu mangungkab bani haholonganku. Mangkatektek ma mir humbani tanganku, manjalir mir humbani jari-jaringku, sanggah na manjolom pating-pating ai. 5:5 Aku bangun untuk membuka pintu bagi kekasihku, tanganku bertetesan mur; bertetesan cairan mur jari-jariku pada pegangan kancing pintu.
5:6 Hubuha ma bani haholonganku, hape misir do haholonganku, seng taridah be. Marosak do uhurhu na laho ai ia. Hupindahi ma ia, hape seng jumpah, hudiloi tapi seng marbalos. (bd. 3:1; Mik. 3:4; Joh. 7:33, 34.) 5:6 Kekasihku kubukakan pintu, tetapi kekasihku sudah pergi, lenyap. Seperti pingsan aku ketika ia menghilang. Kucari dia, tetapi tak kutemui, kupanggil, tetapi tak disahutnya.
5:7 Jumpah siparrunda do ahu, sidea na mardalan maringgot i huta ai; ibogbog do ahu pala ugahan, ibuat salendangku, sidea siparjaga i tembok ai. 5:7 Aku ditemui peronda-peronda kota, dipukulinya aku, dilukainya, selendangku dirampas oleh penjaga-penjaga tembok.
5:8 Hupabija ma nasiam, ale boru Jerusalem, anggo jumpah nasiam haholongan ni uhurhu, aha ma hatahononnasiam hubani? Boritan do ahu halani sihol ni uhurhu! (bd. 2:4, 5.) 5:8 Kusumpahi kamu, puteri-puteri Yerusalem: bila kamu menemukan kekasihku, apakah yang akan kamu katakan kepadanya? Katakanlah, bahwa sakit asmara aku!
5:9 Ai aha ma surung ni haholongan ni uhurmu humbani haholongan na legan, ham ale sijengesan itongah-tongah ni naboru? Ai aha ma surung ni haholonganmu humbani haholongan na legan, ase pala ipabija ham hanami? 5:9 — Apakah kelebihan kekasihmu dari pada kekasih yang lain, hai jelita di antara wanita? Apakah kelebihan kekasihmu dari pada kekasih yang lain, sehingga kausumpahi kami begini?
5:10 Lopak anjaha magerger do haholongan ni uhurhu, marhalobihan itongah-tongah ni halak na marlaksa-laksa. (Ps. 45:3.) 5:10 — Putih bersih dan merah cerah kekasihku, menyolok mata di antara selaksa orang.
5:11 Uluni songon omas pitah, jambulanni songon bulung ni halambir, mabirong songon kawak. 5:11 Bagaikan emas, emas murni, kepalanya, rambutnya mengombak, hitam seperti gagak.
5:12 Matani songon asas na itopi ni bah mardalan, na maridi ibagas susu, marianan bani bah mabuei. (bd. 4:1.) 5:12 Matanya bagaikan merpati pada batang air, bermandi dalam susu, duduk pada kolam yang penuh.
5:13 Huyumni songon panampangan ni rompah-rompah, na mantubuhkon suan-suanan na misbou; bibirni songon bunga silundat, na manektekkon mir. (Ps. 45:3; Luk. 4:22.) 5:13 Pipinya bagaikan bedeng rempah-rempah, petak-petak rempah-rempah akar. Bunga-bunga bakung bibirnya, bertetesan cairan mur.
5:14 Tanganni songon omas na pinahibul, na tinatah bani mata intan tarsis; angkulani songon na pinauli humbani gading, ilampis bani mata intan sapir. 5:14 Tangannya bundaran emas, berhiaskan permata Tarsis, tubuhnya ukiran dari gading, bertabur batu nilam.
5:15 Hae-haeni hira tiang batu marmar, jonam bani nahei omas; rupani songon Libanon, tarpilih songon hayu ares. 5:15 Kakinya adalah tiang-tiang marmar putih, bertumpu pada alas emas murni. Perawakannya seperti gunung Libanon, terpilih seperti pohon-pohon aras.
5:16 Parsahapni matobu do, siharosuhkonon tumang do ia. Sonai ma haholongan ni uhurhu, sonai ma huankai, ale boru Jerusalem. 5:16 Kata-katanya manis semata-mata, segala sesuatu padanya menarik. Demikianlah kekasihku, demikianlah temanku, hai puteri-puteri Yerusalem.
<< Kidung Agung 4 Kidung Agung 6 >>